[Monsta X x You] (I.M x You) อิม ชางกยุน คนเอาแต่ใจ!

นอน นอมูอารึมด-

 “ยอโบเซโย ใครคะ?”

 [อ่า ฉัน อิม ซังวอนนะคะ คุณใช่นักศึกษาที่รับจ้างดูแลคนที่ไม่เข้าสังคมให้เข้าสังคมได้ใช่มั้ยคะ? แบบพวกที่ไม่มีความกล้าในตัวเองน่ะค่ะ] “ค่ะ” [พอดีว่าฉันมีงานให้ทำน่ะค่ะ ลูกชายฉัน ‘อิม ซางกยุน’ น่ะค่ะ เขาไม่ยอมออกไปไหนเลยค่ะ มหาลัยก็ไม่ไปด้วยค่ะ ตอนนี้เลยขอดร็อปไว้ก่อนน้อยมากที่เขาจะออกจากห้อง เพื่อนก็ไม่มีเลยค่ะ วันๆอยู่แต่ในห้อง คุณพอจะทำให้เขาออกมานอกบ้านและช่วยให้เขามีเพื่อนได้ใช่มั้ยคะ?] 

 “อืมมม หนูคงต้องคิดดูก่อนนะคะคุณน้า เพราะว่างานของหนูนี้ เยอะมากกกกกกกกกเลยละคะ มาไม่ขาดวันเลยค่ะ” ที่จริงไม่มีงานสักวันT^T

[ถ้าคุณทำให้ลูกของฉันหายจากอาการนี้ ฉันจ่ายให้คุณไม่อั้นเลยนะคะ]

 “โอเคค่ะ ฉันรับข้อเสนอนี่ค่ะ ฉัน คิม ยอรึมจะทำให้ลูกคุณออกมาวิ่งเล่นเหมือนม้าโพนี่ มีเพื่อนหลายคนเหมือนกับโนบิตะเลยค่ะ”

 [แต่ต้องทำให้ได้ในหนึ่งเดือนนะคะ]

 “แน่นอนค่ะ”

 [ขอบคุณมากๆค่ะ!]

 “ขอที่อยู่ด้วยนะคะ”

 [ค่ะ ที่อยู่..... ตามนี่นะคะ จะเริ่มวันไหนดีค่ะ] 

“อ่า..ถ้าพรุ่งนี้ก็ติดคิว...” 

[ถ้ามาพรุ่งนี้ฉันจะเพิ่มเงินให้คุณค่ะ]

“โอเคค่ะ พรุ่งนี้เลยค่ะ ไม่มีคิวด้วยว๊างว่างๆค่ะ”ไม่เห็นแก่เงินเลยจริงๆนะ

 [ค่ะ ตามนี้นะคะ เอ้อ! ลูกของฉันชื่อ อิม ซางกยุนนะคะเรียกแกว่า ไอเอ็ม ก็ได้ค่ะ] 

“ค่ะ ตามนี้นะคะ สวัสดีค่ะ” 

ติ๊ด 

หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จ ฉันก็กดวางสายลง ให้ตายสิมีงานเข้าแล้วโว้ยยยยย โอ๊ะ!ลืมแนะนำตัวเลยล่ะ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ คิม ยอรึม ขื่อของฉันแปลว่าฤดูร้อน แต่ฉันเกิดในฤดูหนาว - - ตอนนี้ฉันพึ่งขึ้นปีสองหมาดๆ ครอบครัวของฉันเปิดร้านขายเบเกอรี่ ฉันเป็นลูกคนแรกของครอบครัวและก็มีน้องชายอยู่คนนึงชื่อ คิม ฮงวอน ซึ่งเป็นน้องชายที่กวนตีxมาก เนื่องจากฉันเป็นลูกคนแรก ความสวยของฉันจึงสวยที่สุดในบ้าน สวยมากๆไม่อยากจะโม้..

 “แม่จ๋า~ ยอรึมมี่มีข่าวดีจะบอกล่ะ~” ฉันวิ่งยิ้มหน้าแป้นไปบอกผู้เป็นแม่ 

“หืมม? อะไรละ ได้เกรดสี่ภาควิชาประวัติศาสตร์เหรอ ตายแล้วๆๆ พ่อ ปิดร้านฉลองกันหน่อย ยัยรึมได้เกรดสี่ภาค-“    “ไม่ใช่ซักหน่อยแม่” ฉันรีบพูดขัดแม่ 

“คืองี้ มีคนเขามาจ้างรึมให้ไปดูแลลูกเขาแหละ เงินดีด้วยละ”

 “แล้วแกจะทำได้เหร๊อ? ห้ะ?” 

“โหย แม่นี่ใคร ยอรึมไงเรื่องแค่นี้จิ๊บๆเอง” ฉันทำให้คนมีมนุษยสัมพันธ์มาเยอะแล้วนะจ้ะ

 “เออๆ แม่เชื่อเริ่มงานวันไหนละ?” 

“พรุ่งนี้แหละ”

 “เออๆ ตั้งใจละกันสนเรื่องเรียนด้วยนะเว้ย” ไม่ว่าจะขอเรื่องอะไรแม่ของฉันก็จะอณุญาติเสมอ แต่ก็ไม่ลืมที่จะเตือนไม่ให้ลืมเรื่องเรียน 

“ค่า~ ยอรึมมี่คนสวยคนนี่จะไม่ลืมเรื่องเรียนเด็ดขาดค่า~”

 วันเสาร์ เวลา 09:00 น. 

ตอนนี้ฉันมาถึงหน้าบ้านของคุณ อิม ซังวอนแล้ว บ้านใหญ่น่าดูแหะ ทำไมมายืนตรงนี้แล้วรู้สึกประหม่าจัง...อ่า ไม่ได้นะ ประหม่าไม่ได้สิ~ เธอต้องดูแลเขาน่ะ ห้ามประหม่าเด็ดขาด! ฉันตัดสินใจกดกริ่งอยู่พักหนึ่ง ก็มีผู้หญิงวัยกลางคนวิ่งมาเปิดประตูให้ฉัน 

ออด ออด~ 

“สักครู่นะคะ.. ใช่คุณ เอ่อ..ยอรึมหรือเปล่าคะ? ที่จะมาดูแลคุณหนูไปไอเอ็มน่ะค่ะ” หืม คุณหนูเลยเหรอ รวยน่าดูนะสิ เห้อ เอาวะ ผ่อนคลาย

 “ค่ะ ฉันขื่อ คิม ยอรึมค่ะ”ฉันพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมโค้งศรีษะตามมารยาท

 “ค่ะๆ เชิญทางนี้เลยค่ะ” ฉันเดินตามคุณป้าจนมาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ “สักครู่นะคะ คุณหญิงคะ คุณยอรึมมาแล้วละคะ” พอป้าแกตะโกนได้สักพัก หญิงวัยเกือบสูงอายุก็เดินออกมา อ่า คุณซังวอนสินะยังไม่แก่แถมหน้าตาดีด้วย ดูเหมือนฉันจะเหม่ออยู่นาน รู้สึกอีกทีแกก็มาอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว

 “นั่งก่อนสิจ้ะ”

 “ค่ะ เอ่อ..สวัสดีนะคะ ฉัน คิม ยอรึมค่ะ”ฉันพูดพร้อมรอยยิ้ม 

“จ้ะ ฉันก็ อิม ซังวอนนะเรียกว่าน้าก็ได้จ้ะ แต่หนูนี่หน้าตาดีกว่าที่คิดนะจ้ะ งั้นเรียกแม่เลยดีกว่าจ้ะ ฮ่าๆ”แกพูดพร้อมรอยยิ้มเป็นมิตร

 “ฮ่าๆ ค่ะ แล้วนี่คุณ อิม ซางกยุนอยู่ไหนคะ?” ฉันไม่อ้อมค้อมถามถึงอิม ซางกยุนทันที 

“อืม..ตามมาสิ” แกพูดพร้อมเดินนำขึ้นไปที่ชั้นสอง อ่า บ้านกว้างจริงๆแหะ เราเดินมากันสักพักนึงจนมาหยุดที่หน้าห้องใหญ่ที่สลักว่า

 ‘I.M’ 

“นี่แหละจ้ะ ห้องของซางกยุน แม่ฝากเขาหน่อยนะ ส่วนซอฮี ดูหนูยอรึมเค้าด้วยละ” หลังจากที่แกพูดจบฉันก็โค้งศีรษะตามมารยาทแล้วแกก็โค้งตอบแล้วเดินต่อไปทันที 

“คุณยอรึมจะขอใช้กุญแจหรือป่าวคะ? พอดีว่าคุณหนูไอเอ็มแกล็อกห้องไว้น่ะค่ะ” 

“อ่า..ยังละกันค่ะ อีกอย่างเรียกหนูยอรึมอย่างเดียวก็พอค่ะ” ฉันพูดป้าแกกพยักหน้าเขิงตอบรับ 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 “ใคร?”เสียงทุ้มต่ำตอบออกมาจากหลังประตู

 “เอ่อ.. ป้าคะ ไอเอ็มนี่อายุเท่าไหร่คะ?” ฉันถามเพื่อให้แน่ใจจะได้ใช้คำถูก 

“เอ่อ ประมาณ 21-22 ค่ะ” อ่าใกล้ฉันเลยนี่ 

“ฉันถามว่าใคร?”ดูเหมือนว่าคนภายในห้องยังไม่ได้คำตอบเลยต้องถามซ้ำอีกครั้งนึง

 “ฉัน คิม ยอรึม ฉันจะมาดูแลนายตั้งแต่วันนี้เป็นเวลา 1 เดือน เพราะฉะนั้นเปิดประตูหน่อยสิ”ฉันพูดเสียงพอประมาณเพื่อให้คนข้างในฟังได้ชัดเจน

 “ฉันไม่ต้องการให้ใครมาดูแลฉัน ไปซะ!” โห ยอมรับอะ มนุษยสัมพันธ์ไม่ดีจริงด้วย

 “อืม โอเค ฉันกลับก็ได้”

 “จะกลับจริงเหรอคะ!?” ป้า เอ่อ ...ชื่อไรนะ อ้อ! ป้าซอฮีดูตกใจกับคำพูดของฉันมาก ฉันเลยขยับปากบอกป้าแกเบาๆว่า ‘ไม่ กลับ หรอก ค่ะ’ ก็นะ ยังไม่ได้ค่าจ้างนี่นา 

“นี่! เธอกลับแล้วจริงอะ?”อุ้ย ติดกับแล้วจ้า แผนของฉันก็คือหลอกให้เหยื่อเชื่อและไม่ต้องตื๊อเขาที่ฉันรู้มาไอเอ็มเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นมาก เพราะงั้นถ้าไม่มีใครตื้อเขาเขาก็จะออกมาเอง ฉันสะกิด ป้าซอฮีให้ออกมาจากหน้าประตูเพื่อให้คนในห้องมองดูเหมือนว่ากลับไปแล้วจริงๆ 

กริ๊ก 

นั้นแหละ! ผ่านไปสักพักนึงเสียงเปิดประตูก็ปลดล็อกออกมา นั้นคือสัญญาณที่ทำให้รู้ว่าเขาเปิดประตูแล้ว 

“ไง” ฉันเลยรีบไปอยู่ตรงหน้าประตูเขาทันที 

“เห้ย!”ดูเหมือนจะตกใจมาก เขาเลยรีบปิดประตู แต่โอกาสทองมาแล้ว ฉันไม่ปล่อยให้หลุดมือไปง่ายๆหรอก ฉันรีบเอามือดันประตูไว้ พร้อมบอกให้ป้าซอฮีไปรอข้างนอกฉันขอคุยกับเขาสองคน ฉันรีบแทรกตัวเข้าไปในห้องของเขาได้ทันที ซึ่งเป็นช่วงที่เขาปิดประตูทันที

 “นี่ เธอ ออกไปนะ” โอ้ ให้ตายสิ พอมองหน้าเขาแบบจริงจังดูแล้ว เขาหล่อจริงๆนะเนี้ย! จมูกที่โด่งสวย รูปปากที่อมขมพูและมีขนาดพอดี ดวงตาของเขา อ่า..มองทีนี้ตกอยู่ในภวังค์เลยอะ หล่อมากจริงๆ โอ้ย กำไรทั้งนั้นจ้า

 “นี่! จะจ้องอะไรนักหนาห้ะ? ฉันบอกให้ออกไปไง!” โอ้ย หน้าตาดีแต่นิสัยไม่ดีเลยพ่อคุณ ไม่ออกไปให้ใครสั่งสอนเลยหรือไงว่าอย่าตะคอกใส่หน้าผู้หญิง 

“นี่! ฉันคือคนที่จะมาดูแลนาย ฉันชื่อ คิม ยอรึม หลังจากนี้ฉันคือผู้ปกครองของนาย!"” 

“ฉันไม่ได้ถามว่าเธอคือใคร ฉันบอกให้เธอแค่ออกไป!”โอ้ยมตะโกนอยู่ได้หูจะแตกแล้วโว้ย

 “ย๊าห์ อย่าตะโกนสิ ฉันขอถามนะ ทำไมนายไม่ออกไปข้างนอกบ้างละ อยู่แต่ในห้องไม่เบื่อหรือไง?” 

“เหอะ ที่ฉันไม่ออกนั้นก็ไม่ใช่เรื่องของเธอนี่ เอาล่ะ ออกไปได้แล้ว” 

“โอเคๆๆๆ ยอมแพ้ฉันออกก็ได้ แต่!” 

กริ๊ก 

ฉันหยิบกุญแจมือที่เตรียมมาคล้องไว้ที่ข้อมือของฉันก้บหมอนั่น

 “นายต้องออกไปกับฉันด้วย" “เธอทำบ้าไรเนี่ย!”ดูเหมือนเขาจะไม่พอใจอย่างมาก แถมยังสะบัดข้อมืออีก โอ้ย เจ็บโว้ย! 

“นี่ ทนสิฉันมาดูแลนายแค่ 1 เดือนเท่านั้น และในระหว่าง 1 เดือนนี้ฉันจะพานายไปที่ๆต่างๆตามใจฉัน บางทีก็ตามใจนายแต่ส่วนมากจะตามใจฉัน”

 “-_-“ =>ไอเอ็ม 

"และอีกย่างนายต้องเข้ามหาลัยด้วย!”

 “ไม่! ฉันไม่มีทางเข้ามหาลัยเด็ดขาด ที่นั่นมีแต่พวกไม่จริงใจ เห็นแก่เงินกันทั้งนั้นเหอะ มีแต่คนนิสัยสกปรก!” พูดแบบนี้หมายความว่าเคยมีเพื่อนแต่เลิกคบเพื่อนไปเหรอ 

“พูดแบบนี้.. นายมีอะไรจะเล่าให้ฉันฟังหรือป่าว?” ขั้นตอนต่อมา ให้เขาพูดถึงสิ่งที่เขาเก็บไว้คนเดียวออกมา.. 

“ไม่ ทำไมฉันต้องบอกเธอด้วยละ?” โอเค ครั้งแรกมันไม่ค่อยสำเร็จหรอก 

“อืมมมม งั้นมากับฉันนะวันนี้เราจะไปเลี้ยงเด็กกัน!”